سکوت چه بلایی سر آدم ها نمیاورد...
یک دنیا حرف نگفته صف میکشند پشت دیوار لبها...
چه بغض هایی که دفن میشوند در گلو ...
حتی هوا هم هوای دلخوری میشود ...
سکوت است دیگر ...
شاید مملو باشد از حرفهایی که نیمه شب در صفحه چت هایمان تایپ شدند اما ..
سرنوشتشان پاک شدن بود ... نه خوانده شدن ...
سکوت هوای دلگیری دارد ...
بغض سهمگینی دارد ...
غم سنگینی دارد ...
سکوت جنازه ی احساسی است که به دست خودمان به دار کشیده شد...
................................................