ما در دنیایی زندگی میکنیم که وقتی به یک کسی خوبی کردیم و خوبی کردیم و خوبی کردیم

روزی که خوبی نکنیم ما از نظر او آدم بدی هستیم ...

شما نمیتوانید بگویید ..من ده بار به یک کسی خوبی کردم ..بار یازدهم که نخواستم یا نتوانستم کاری برایش انجام دهم چرا از نظر او من آدم بدی شدم ؟؟

و چرا یک کسی که هیچ  کاری برای آن شخص انجام نداده است در نظر او از من بهتر است ؟

باید پذیرفت که متاسفانه این ویژگی همه آدمهاست ...

شما وقتی بچه همسایه تان را بیست دفعه نگه دارید و روز بیست و یکم بگویید من خودم وقت دکتر دارم و نمتیوانم امروز بچه شما را نگه دارم ..

آن همسایه میتواند با شما بد شود درحالیکه با همسایه دیگر که هیچ وقت بچه اش را نگه نداشته است خوب است ..

در زندگی یاد بگیریم که قرار نیست همه مراعات حال ما را بکنند .. رسالت ما زندگی کردن برای خودمان است نه برای خوشایند دیگران ..

دکتر فرهنگ هلاکویی

میخواهمت

ولی نمیدانم ...

تو به کدامین شب دلگیر بسته ای

که کورسویی حتا ..

به سیاهی مدام زندگیم

نتابیده ای ..

و در کدام آغوش گرم

بی دغدغه آرام گرفته ای

که هیچگاه ..

خبر از سردی دستهای تنهایم نداشته ای

من چه ساده در تاریکی خیالم

تو را چنان به روشنی باور داشتم

که انگار کویر سوخته ای

قطره های باران را

من چه کودکانه بودنت را

حتی برای یک لحظه

همیشه بهانه گرفتم

همیشه خواستم

آه ...

من جقدر ندانستم

که خواسته های آدمها

همیشه توانستن نیست ...

سیاوش خاکسار

اسفند آمد ..

و در جیب هایش

بوی بهار بود ..

و کمی غم .. از گذر ناگزیر عمر ..

درجیب جلیقه اش ، حبه قند هایی بود تا کام سال کهنه را شیرین کند ..

که نگیرد دلش .. از رفتن که سهم همه است .. آدمها .. ماهها .. سالها ..

در جیب کتش کمی شادی بود ...

کمی امید .. کمی عشق ..

آجیل مخلوط هر سال ..

اسفند آمد و بر لبانش لبخند گنگی بود ...

طفلکی این اسفند را همه بی محلی میکنند ...

آنقدر دلش میگیرد که نگو ..

اما نجابتی ذاتی دارد ...

به رویش نمیاورد و فقط لبخند میزند

صبور و متواضعانه سفره هفت سین می چیند ...

فاطمه صابری نیا

زود بزرگ نشو مادر

کودکیت را بی حساب میخواهم و در پناهش جوانیم را

زود بزرگ نشو فرزندم ...

قهقهه بزن ،جیغ بکش ، گریه کن ، لوس شو ، بچگی کن ..

ولی زود بزرگ نشو تمام هستی ام ..

آرام آرام پیش برو .. آن سوی سن و سال هیچ خبری نیست گلم ..

هر چه جلوتر میروی همه چیز تندتر از تو قدم بر میدارد ..

حالا هنوز دنیا به پای تو نمیرسد از پاکی ..

الهی هرگز هم قدمش نشوی هرگز..

همیشه از دنیای ماآدم بزرگ ها جلوتر باش .. یک قدم .. دو قدم ..ولی زود بزرگ نشو مادر

آرام آرام پیش برو گلم

آنجا که عمر وزن میگیرد دنیا به قدری سبک میشود که هیچ هیجانی برای پیمودنش نخواهی داشت

آن سوی سن و سال خبری نیست ..کودکی کن ..

از ته دل بخند به ادهای ما که برای خنداندنت دلقلک میشویم شکلک در میاوریم ..

بزرگ که شدی از نگاه دلقک ها گریه ات میگیرد ..میدانم ..

عشق من کودک بمان ..دنیای بیرحم بزرگت میکند ...

اسم خودت را  "مرد "  نگذار

باید خیلی"  ضعیف"  باشی

و مرد نیستی اگر

" زنی"

 در کنار " تو "

روی همان بالشی که سرت را روی آن گذاشته ای

هق هق های دلش تمامی نداشته باشد ...

نرگس صرافیان

...................................