سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هیچ کس چیزى را در دل نهان نکرد ، جز که در سخنان بى اندیشه‏اش آشکار گشت و در صفحه رخسارش پدیدار . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :77
بازدید دیروز :167
کل بازدید :790103
تعداد کل یاداشته ها : 6096
103/1/10
10:19 ص
مشخصات مدیروبلاگ
 
لیلی یاسمنی[59]

خبر مایه
بایگانی وبلاگ
 
مرداد 90[5] تیر 90[3] مهر 90[1] اردیبهشت 91[9] فروردین 91[1] خرداد 91[4] آبان 91[3] آذر 91[4] دی 91[2] خرداد 92[1] شهریور 92[4] تیر 92[3] مهر 92[7] اسفند 92[3] شهریور 93[3] آبان 93[1] مهر 93[1] بهمن 93[1] اسفند 93[3] اردیبهشت 94[362] فروردین 94[61] خرداد 94[203] تیر 94[22] مرداد 94[122] مهر 94[8] شهریور 94[50] دی 94[41] اردیبهشت 95[32] اسفند 94[34] بهمن 94[1] فروردین 95[80] خرداد 95[297] تیر 95[580] مرداد 95[232] شهریور 95[135] مهر 95[61] آبان 95[44] آذر 95[18] دی 95[107] بهمن 95[149] اسفند 95[76] فروردین 96[64] اردیبهشت 96[41] خرداد 96[13] تیر 96[191] مرداد 96[306] شهریور 96[422] مهر 96[215] آبان 96[49] آذر 96[69] دی 96[26] بهمن 96[138] اسفند 96[149] فروردین 97[84] اردیبهشت 97[141] خرداد 97[133] تیر 97[123] مرداد 97[80] شهریور 97[85] مهر 97[27] آبان 97[101] آذر 97[70] دی 97[27] اسفند 97[11] بهمن 97[58] فروردین 98[9] خرداد 98[3] آبان 98[16] تیر 99[9] مرداد 99[4] مهر 99[29] آبان 99[16] آذر 99[25] دی 99[40] بهمن 99[50] اسفند 99[18] فروردین 0[9] اردیبهشت 0[13] آبان 90[4] خرداد 0[7] تیر 0[29] مرداد 0[35] شهریور 0[11] مهر 0[18] آبان 0[24] آذر 0[41] دی 0[29] بهمن 0[18] اسفند 0[12] فروردین 1[11] اردیبهشت 1[4] خرداد 1[13] تیر 1[11] مرداد 1[4] شهریور 1[4] مهر 1[3] آبان 1[4] آذر 1[18] دی 1[10] بهمن 1[10] اسفند 1[1] فروردین 2[10] اردیبهشت 2[13] خرداد 2[2] تیر 2[4] مرداد 2[5] شهریور 2[25] مهر 2[9] آبان 2[54] آذر 2[17]
لوگوی دوستان
 

[از خواب ها پرید، از گریه ی شدید

اما کسی نبود... اما کسی ندید...]


از خواب می پرم، از گریه ی زیاد

از یک پرنده کـه خود را به باد داد


از خواب می پری از لمس دست هاش

و گریه می کنی زیر پتو یواش


از خواب می پرم می ترسم از خودم

دیوانه بودم و دیوانه تر شدم


از خواب می پری سرشار خواهشی

سردرد داری و سیگار می کشی


از خواب می پرم از بغض و بالشم

که تیر خورده ام که تیر می کشم


از خواب می پری انگشت هاش در...

گنجشک پر... کلاغ پر... پر... پرنده پر...


از خواب می پرم خوابی که درهم است

آغوش تو کجاست؟! بدجور سردم است


از خواب می پری از داغی پتو

بالا می آوری... زل می زنی به او...


از خواب می پرم تنهاتر از زمین

با چند خاطره، با چند نقطه چین


از خواب می پری شب های ساکت 

مجبور عاشقی! محکوم رابطه!


از خواب می پرم از تو نفس، نفس...

قبل از تو هیچ وقت... بعد از تو هیچ کس...


از خواب می پری از عشق و اعتماد!

از قرص کم شده، از گریه ی زیاد


از خواب می پرم... رؤیای ناتمام!

از بوی وحشی ات لای  لباس هام


از خواب می پری با جیر جیر تخت

از گرمی تنش... سخت است... سخت... سخت...


[از خواب ها پرید در تخت دیگری

از خواب می پرم... از خواب می پری...

چیزی ست در دلت، دردی ست در سرم

از خواب می پری... از خواب می پرم...]


| سید مهدی موسوی |

 


  
  

بیداری ِ تا صبح، روی بالشی خسته

با گریه خوابیدن کنار ساک دربسته


خوابیدن از برخاستن در خانه ای دیگر

برخاستن با هق هق دیوانه ای دیگر


بی خاطره، بی واژه، بی هر مشترک بودن

بیگانه ای در حسرت بیگانه ای دیگر


پرواز از ویرانه ی یک خانه ی دلگیر

ساکن شدن با بغض در ویرانه ای دیگر


برخاستن... خیس از عرق... رقصنده در آتش

با چرخ یک پنکه به دُور هیچ چی هایش!


لرزیدن از کابوس ِ فردا تا تبی دیگر

برخاستن در کشوری دیگر، شبی دیگر...


رؤیای فرضی ساختن در خانه ای فرضی

بیدار ماندن بی تو روی بالشی قرضی


از برنمی گردم به شک/ افتادن از بالا

دلتنگی ِ بدجورتر! حتی همین حالا!!


چرخیدن از چرخیدن از من دُور هی من که...

با رقص کاغذها میان گردش پنکه


با رقص در آغوش مشتی مست و دیوانه

شب خانه رفتن در کنار چند بیگانه


با مغز خالی، جیب خالی، سینه ای خالی...

در حسرت یک لحظه از هرجور خوشحالی


خوابیدن و برخاستن در شهر بی خنده

انسان بی امروز، در رؤیای آینده


سیگار نصفه در میان باد پاییزی

و تو که داری مثل سابق اشک می ریزی...


| سید مهدی موسوی |

...................................................
پ .ن :  یه حسی تلخی تو این شعرهاست .. حس تلخ و گس و بدمزه ای که تا مغز استخوان را میسوزاند ، درست مثل حال و هوای اینروزهای من که ..چم چمالم عجیب ..

  
  

ناگهان زنگ می زند تلفن،

ناگهان وقت رفتنت باشد...

مرد هم گریه می کند وقتی

سر ِ من روی دامنت باشد


بکشی دست روی تنهاییش،

بکشد دست از تو و دنیات

واقعا عاشق خودش باشی،

واقعا عاشق تنت باشد


روبرویت گلوله و باتوم،

پشت سر خنجر رفیقانت

توی دنیای دوست داشتنی...

بهترین دوست دشمنت باشد!


دل به آبی آسمان بدهی،

به همه عشق را نشان بدهی

بعد، در راه دوست جان بدهی...

دوستت عاشق زنت باشد!


چمدانی نشسته بر دوشت،

زخم هایی به قلب مغلوبت

پرتگاهی به نام آزادی

مقصدِ راه آهنت باشد


عشق، مکثی ست قبل بیداری... 

انتخابی میان جبر و جبر

جام سم توی دست لرزانت،

تیغ هم روی گردنت باشد


خسته از «انقلاب» و «آزادی»،

فندکی درمیاوری شاید

هجده «تیر» بی سرانجامی،

توی سیگار «بهمنت» باشد......


| سید مهدی موسوی |




  
  

آغوش من دروازه های تخت جمشید است...

می خواستم تو پادشاه کشورم باشی!


آتش کشیدی پایتخت شور و شعرم را...

افسوس که می خواستی اسکندرم باشی!


این روزها حتی شبیه سایه ات هم نیست

مردی که یک شب بهترین تعبیر خوابم بود!


مردی که با آن جذبه ی چشم رضاخانیش

یک روز تنها علت کشف حجابم بود!


در بازوانت قتلگاه کوچکی داری...

لبخند غارت می کند آن اخم تاتاریت!


بر باد دادی سرزمین اعتمادم را

با ترکمنچای خیانت های قاجاریت!


در شهرهای مرزی پیراهنم جنگ است!

جغرافیای شانه هایت تکیه گاهم نیست!


دارم تحصن می کنم با شعر بر لبهات

هر چند شرطی بر لب مشروطه خواهم نیست!


من قرنها معشوقه ی تاریخی ات بودم!

دیگر برای یک شروع تازه فرصت نیست!


من دوستت دارم...بغل کن گریه هایم را

لعنت به تاریخی که حتی درس عبرت نیست...!


                                                                                                           رویا ابراهیمی


  
  

دست هایت خیلی مهربانتر از تواَند

دست هایت مانند کنده ی درختی ست

که من هنگام غرق شدن به آن می چسبم 

دست هایت مانند بخاری اند

که من هنگام سرد شدن به آنها نزدیک می شوم و گرم می شوم 

ای مردی که به صداقت دست هایت می بالی

اگر روزی از روزها آنها را در کافه های بین راه دیدی

سلام مرا به آنها برسان و بگو دوستشان دارم...


| سعاد الصباح |




  
  
<   <<   6   7   8   9   10   >>   >
پیامهای عمومی ارسال شده
+ کجای مسیر باد ایستاده ای عزیز که بوی مهربانیت می آید.
+ در این هنگامه شب, با خود میاندیشم . در آن گوشه غمین شهر عزیز دلخسته ام, در آغوش کدامین راهزن غریبه اسراف میشوی در حالیکه من در این گوشه غمگین تر شهر , به ذره ذره ات محتاجم ...