روانشناس سوئیسی تعبیر جالبی از انسان خوشحال دارد
که بسیار از تعریف عادی و معمول خوشحالی فاصله دارد
بر اساس این تعریف ، خوشحال بودن یعنی :
توانمندی بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی ها
خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به اینکه درد و رنج و سختی و بیماری و مرگ جزء لاینفک زندگی است
اما هیچ کدام از آنها نمیتواند مرا ازپا درآورد ...
خوشحالی یعنی میل به زندگی علیرغم به فانی بودن همه چیز
خوشحالی یعنی در سختی ها لبخند زدن ، خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش
کشیدن مشکلات خوشحالی یعتی بعد از زمین خوردن همچنان بتوانیم بلند شویم بعد از هر گریه لبخند
بزنیم و لبخند برلب دیگر همنوعان بیاوریم ..خوشحالی یعنی حضور کامل ما در هستی
خوشحالی یعنی همچون رود جاری بودن و و درحرکت بودن عبور کردن و به عظمتی بی پایان چشم دوختن
خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتن یک آری بزرگ به زندگی ...
کارل گوستاو یونگ