سفارش تبلیغ
صبا ویژن
پرهیزگارى سر خلقهاست . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :153
بازدید دیروز :220
کل بازدید :801253
تعداد کل یاداشته ها : 6096
103/2/29
9:2 ع
مشخصات مدیروبلاگ
 
لیلی یاسمنی[59]

خبر مایه
بایگانی وبلاگ
 
مرداد 90[5] تیر 90[3] مهر 90[1] اردیبهشت 91[9] فروردین 91[1] خرداد 91[4] آبان 91[3] آذر 91[4] دی 91[2] خرداد 92[1] شهریور 92[4] تیر 92[3] مهر 92[7] اسفند 92[3] شهریور 93[3] آبان 93[1] مهر 93[1] بهمن 93[1] اسفند 93[3] اردیبهشت 94[362] فروردین 94[61] خرداد 94[203] تیر 94[22] مرداد 94[122] مهر 94[8] شهریور 94[50] دی 94[41] اردیبهشت 95[32] اسفند 94[34] بهمن 94[1] فروردین 95[80] خرداد 95[297] تیر 95[580] مرداد 95[232] شهریور 95[135] مهر 95[61] آبان 95[44] آذر 95[18] دی 95[107] بهمن 95[149] اسفند 95[76] فروردین 96[64] اردیبهشت 96[41] خرداد 96[13] تیر 96[191] مرداد 96[306] شهریور 96[422] مهر 96[215] آبان 96[49] آذر 96[69] دی 96[26] بهمن 96[138] اسفند 96[149] فروردین 97[84] اردیبهشت 97[141] خرداد 97[133] تیر 97[123] مرداد 97[80] شهریور 97[85] مهر 97[27] آبان 97[101] آذر 97[70] دی 97[27] اسفند 97[11] بهمن 97[58] فروردین 98[9] خرداد 98[3] آبان 98[16] تیر 99[9] مرداد 99[4] مهر 99[29] آبان 99[16] آذر 99[25] دی 99[40] بهمن 99[50] اسفند 99[18] فروردین 0[9] اردیبهشت 0[13] آبان 90[4] خرداد 0[7] تیر 0[29] مرداد 0[35] شهریور 0[11] مهر 0[18] آبان 0[24] آذر 0[41] دی 0[29] بهمن 0[18] اسفند 0[12] فروردین 1[11] اردیبهشت 1[4] خرداد 1[13] تیر 1[11] مرداد 1[4] شهریور 1[4] مهر 1[3] آبان 1[4] آذر 1[18] دی 1[10] بهمن 1[10] اسفند 1[1] فروردین 2[10] اردیبهشت 2[13] خرداد 2[2] تیر 2[4] مرداد 2[5] شهریور 2[25] مهر 2[9] آبان 2[54] آذر 2[17]
لوگوی دوستان
 

ناگهان در کوجه دیدم بیوفای خویش را

باز گم کردم ز شادی دست وپای خویش را


با شتاب ابرهای نیمه شب میرفت و بود

پاک چو مه شسته روی دلربای خویش را


چون گلی مهتاب گون در گلبنی از آبنوس

روشنی میداد مشکین جامه های خویش را


گرم صحبت  بود با آن خواهر کوچکترش

تا بپوشد خنده های نابجای خویش را


میدرخشید از میان تیرگی ها گردنش

چون تکان میداد زلف مشک سای  خویش را


گفته بودم بعد از این باید فراموشش کنم

دیدمش وز یاد بردم  گفته های خویش را


دیدم و آمد به یادم دردمندیهای دل

گرچه غافل بود آن مه مبتلای خویش را


این چه ذوق و اضطراب است این چه مشکل حالتی است

با زبان شکوه پرسیدم خدای خویش را


تا به من نزدیک شد گفتم سلام ای آشنا

گفتم اما هیچ نشنیدم صدای خویش را


کاش بشناسد مرا آن بی وفا شاید امید

آه اگر بیگانه باشد آشنای خویش را


مهدی اخوان ثالث

 

..................................................

پ . ن : روز سه شنبه 16 بهمن ماه سال 97 ساعت 5 و 11 عصر میدان ی


  
پیامهای عمومی ارسال شده
+ کجای مسیر باد ایستاده ای عزیز که بوی مهربانیت می آید.
+ در این هنگامه شب, با خود میاندیشم . در آن گوشه غمین شهر عزیز دلخسته ام, در آغوش کدامین راهزن غریبه اسراف میشوی در حالیکه من در این گوشه غمگین تر شهر , به ذره ذره ات محتاجم ...