در تمام عمر دو نفر در درون شما زندگی کرده اند
یک نفس شماست ، پرچانه ، طلبکار ،عصبی ، حسابگر
و دیگری وجود معنوی پنهان شماست
که صدای خاموش خرد او به ندرت شنیده میشود و به آن توجه میکنید ...
مادرم میگفت :
برای زندگی توی این دنیا یا باید خیلی زرنگ باشی یا خیلی دلپذیر
من چهل سال زرنگ زندگی کردم ...
اما دلپذیر بودن را به شما پیشنهاد میکنم ...
در زندگی همه را بدون توقع دوست بدارید
مردم را همان طور که هستند قبول کنید
بی آنکه آنها را مورد قضاوت قرار دهید ...
اما اجازه ندهید دیگران قدر و ارزش شما را دست کم بگیرند ...
یک نفس عمیق بکش ...
هیچ چیز آنگونه که به نظر میرسد گیج کننده نیست ...
هیچ چیز ارزش تضعیف سلامتی ات را ندارد ...
هیچ چیز ارزشش را ندارد که خودت را با استرس ، اضطراب و ناامیدی مسموم کنی ...
باید بهایی بپردازید هر چیزی در زندگی بهایی دارد
باید ببینید بهایی که می پردازید به ارزشی که برایتا ن به ارمغان میاورد
میچربد یا نه ؟؟؟؟؟