گاهی به خودت حسابی برس

زیباترین لباست را بپوش ..

گاهی یک چای داغ بریز داخل زیباترین فنجان خانه ات

یک  شیرینی هم بگذار کنارش

همراه با یک آهنگ دلنشین و به خودت بگو

بفرمایید ... چایتان سرد نشود ..

به خودت ، باورت و زندگیت عشق بورز ..

سن و سالت مشکل عشق نیست

زمان نمیتواند بلور اصل را کدر کند ..

مگر آنکه تو پیوسته برق انداختن آن را از یاد برده باشی

برای خودت دعا کن که آرام باشی ..

صبور باشی ..

مهم نیست که آخرین زلزله زندگیت چند ریشتر بود ..

مهم نیست که چه ها را از دست داده ای ..

مهم این است که دوباره از نو بسازی زندگیت را و باورت را و

عشق را ...

اندکی بیاندیش ..

براستی کدامیک خائن تر است ؟

آن کسی که در آغوش تو

میل آغوش دیگری را دارد ؟

یا آن که صادقانه از به بن بست رسیدن علاقه و امیالش نسبت به تو سخن میگوید ؟

غیر از این نیست که :

گاهی شنیدن واقعیت

چنان سخت است که ساده تر میدانیم

یک احمق انگاشته شویم ...

.......................................

بزغاله ای روی پشت بام بود

و به شیری که از پایین عبور میکرد ناسزا گفت

شیر گفت :

این تو نیستی که به من ناسزا میگوید

بلکه جایگاهی است که در آن ایستاده ای

بعضی ها از خود هیچ ندارند هیچ

هیچند و اینرا خوب میدانند

و به پشتوانه دیگران و به دلیل جایی که اکنون ایستاده اند

جرات تخریب و ناسزا و توهین پیدا میکنند

وای به روزی ای

 که بزغاله از پشت بام به پایین بیفتد ...

در برخی طوفانهای زندگی کم کم یاد میگیری که نباید توقعی داشته باشی

مگر از خودت ..

متوجه میشوی بعضی را هر چند نزدیک اما نباید باور کرد ..

متوجه میشوی روی بعضی ها هر چند صمیمی اما نباید حساب کرد ..

میفهمی بعضی ها را هر چند آشنا اما نمیتوان شناخت ..

و این اصلا تلخ نیست ..

شکست نیست ..

آگاه شدن است

 ممکن است در حین آگاه شدن درد بکشی ..

این آگاهی دردناک است

اما تلخ هرگز ...