شاعر که باشیدنیا را در بقچه ای از یاد می بریو تمام عمرمی نشینی به امید یک اتفاق خوبکه اتفاقا بهتر از همه می دانیکه نیستشاعر که باشیدیوانه گی و دانایی ات در هم می آمیزدو درک نمی کنیخودت هم حتیخودت را
شاعر: مهدیه لطیفی