آرزوهایت بلند بود
دستهای من کوتاهتو نردبان خواسته بودی
من صندلی بودمبا این همهفراموشم مکن وقتی بر صندلی فرسودهات نشستهای
من صندلی بودمبا این همهفراموشم مکن
وقتی بر صندلی فرسودهات نشستهای
و به ماه فکر میکنی
حافظ موسوی