واسیلی کاندینسکی را دوست دارم؛ خودش را، آبستره ی انتزاعی ِ خوشرنگ و منحصر به فردش را که تمام تابلوهایش از کیلومترها فریاد می زنند: "هی... واسیلی مرا کشیده است!..."، کتاب "معنویت در هنر" اش را، علاقه اش به ادبیات را، و تاثیرپذیری اش از موسیقی را! + مهدیه لطیفی
واسیلی کاندینسکی را دوست دارم؛ خودش را،
آبستره ی انتزاعی ِ خوشرنگ و منحصر به فردش را که تمام تابلوهایش از کیلومترها فریاد می زنند:
"هی... واسیلی مرا کشیده است!..."،
کتاب "معنویت در هنر" اش را، علاقه اش به ادبیات را، و تاثیرپذیری اش از موسیقی را!