با جان و دل اعتقادم بر اینست که داشتن یک همسر و یک همراه خوب و دانا و فهیم و پر احساس و مومن و معتقد یکی از موهبتهایی بسیار بسیار بزرگ الهی است که با هیچ چیزی در جهان قابل ارزشیابی نیست .. واقعا واقعا و واقعا هیچ چیز توی دنیا نمیتونه جای یه همسر خوب و برای آدم بگیره حالا زن و مردش فرقی نمیکنه .. و مصداق این آیه شریفه قرآن که شما را از مرد و زن آفریدیم تا در کنار هم آرامش بگیرید .. و چه تعبیر زیبایی ... آرامش زیباترین کلمه ای که خدا از اون استفاده کرده ..
در زندگی ماشینی و پر ازدحام امروزی من شدیدا به قانون نود ده که از قانون خودمه اعتقاد دارم یعنی .. اگه آدم از صد ، نود تا مشکل جور ا جور و خسته کننده و تنش زا و استرسی و خرد کننده داشته باشه .. ولی وقتی کلید میندازه تو در و وارد خونه میشه .. یک همراه و همسر خوب و موافق داشته باشه همه این نود تا دود میشه و میره هوا ... وقتی با دیدن چهره آرام و خندان و بشاش ومهربون همسر و همراه زندگیت مواجه میشی وقتی بچه ات میپره بغلت .. همه این مشکلات ذوب میشه بخار میشه و میره هوا ... همه دردا و استرسها تو فراموش میکنی ...
اما ..اما ... اگه همه مشکلات محیط کا ری بیرون شونه ها تو بشکنه و وقتی وارد حریم امن خانه و خانواده میشی .. باکسی مواجه بشی که روحت و جسمت و همه وجودت از دستش عاصیه و مشکلات بیرونم اضافه بشه به مشکل لاینحل داخل خونه .. دیگه واویلا فاتحه اون زن و مرد خوانده است ... اصلا انسان باید تو محیط بیرون از خونه وکار ثانیه شماری کنه برای رسیدن به خونه .. ثانیه شماری کنه برای اینکه کلید بندازه تو در و وارد خونه که شد یعنی وارد امنیت و عشق و محبت شده .. نه اینکه مرد و زن پای رفتن به خونه نداشته باشن .. چون دلخوشی
تو واژه ای به نام خانه نیست ... مرد و زن فرقی نمیکنه .. ایجاد احساس امنیت ، عشق و محبت در طرف مقابل وظیفه ذاتی هر زن و مردیه که با هم پیمان و عهد عشق بستن حلقه محبت دست هم کردن که تا همیشه با هم باشن .. تو سختی ها و گرفتاریها و شیرینها ..
مرد اگه میلیونها مشکل بیرون از خونه داشته باشه ولی زنشو دوست داشته باشه و تو خونه احترام و محبت و عشق و تجربه کنه همشو با جون و دل تحمل میکنه به اون چند ساعتی که تو آغوش امن زن و بچه هاشه ... زنم همینطور ...
ولی اگه بیرون از خونه بهشت باشه محل کار پر از آرامش باشه .. درآمد چند صد میلیونی داشته باشی وقتی خیالت از چاردیواری خونه راحت نباشه وقتی بدونی هیچ لبخندی هیچ عشق نابی هیچ امیدی هیچ امنیتی تو خونه منتظرت نیست ... یعنی نود درصد بیرون خوبه و ده درصد تو خونه ناجور... اون نود درصد م تو زندگیت رنگ میبازه .. پای رفتن به خونه رو نداری .. و این ده درصد خونه همیشه قالب و پیروز اون نود درصد بیرونه ... حالا چه خوب چه بد ...
ایکاش قبل از ازدواج خیلی خیلی خیلی دقت کنیم .. که دست کی رو میگیریم .. وقتی یه لباس و کفشی و میخریم که فقط چند ماهی تنمونه ماهها میگردیم وقتی ماشینی رو میگیریم ماهها جستجو میکنیم از این و اون میپرسیم تا سرمون کلاه نره .. کفش و لباسی که نهایت یک سال تنمونه .. ماشینی که اگه خوب نباشه میتونیم عوض کنیم ... ولی وقتی آدمی وارد زندگیمون میشه ..
وارد حریم قلب و روحمون میشه ....کسی که تا آخر عمر باید باهاش باشیم .. همه دارو ندارمون .. همه تلخیها و شیرینی هامون باهاشه ..
هر شب کنار او میخوابیم و هر روز با تصویر او ن از خواب بیداری میشیم .. پدرمادرش میشن پدرمادرمون .. و همه چیزمون مال همدیگه اس ..
ایکاش قبل از این پیوند بزرگ و همه جانبه از خودمون بپرسیم که این آدمی که قراره پنچاه شصت سال باهاش باشیم کیه ؟
و آیا با من و روح من خانواده من باورهای قلبی و احساسی من اولویتهای ذهنی من باید و نبایدهای جسمی و روحی من سازگاری میتونه داشته باشه؟ .. اصلا به هم میخوریم ؟ ؟ آیا آنچه برای من اولویت زندگیه برای اونم هست ؟
دوران نامزدی تو همه دنیا برای شناخت طرف مقابله .. دو نفر چند ماه یا حتی سال دور از هم ولی با هم زندگی میکنن و اگه واقعا دیدن بدرد هم میخورن زندگی زیر یک سقف و شروع میکنن .. و گرنه نه خیلی ساده و با احترام بی توهین و بی تکدرخاطر انقدر به خودشون و زندگیشون ارزش قائلند که زندگی هم رو تباه نمیکنن ..
ولی تو مملکت ما ... دو خانواده که اصلا هیچ هیچ هیچ شناختی از هم ندارن ، بعد از یکی دو جلسه کوتاه ، و یه نیم ساعت حرف زدن دختر و پسر که اولین بار تو عمرشون همدیگه رو میبینن و ظاهر همدیگه رو میپسندن یه هفته نشه عقدم شدن و همه چی تموم شده انقدر دستپاچه و سرسری کار به این مهمی انجام میدیم که تو خرید خونه وماشین انقدر عجله نمیکنیم ...
همون اول کار با گذاشتن مهریه های سنگین مثلا برای محکم کاری که پس از امضاء حتی اگه ازدواجی صورت نگیره باید نصفش از طرف داماد پرداخت بشه .. یه زنجیر سنگین میندازن گردن طرف که نتونه نفس بکشه ...
و این آدم اگه طرف مقابلش موافق روح و قلب و باورهای قلبیش و زندگیش نباشه مجبوره تحمل کنه به خاطر اینکه مردم چی میگن ، به خاطر اینکه همه ما بااین خیال باطل اولش فکر میکنیم میتونیم هر کسی را مطابق میلمون تغییر بدیم غافل از اینکه هیچ قرصی نیست که کسی بخوره درک و شعورش بره بالا ... هیچ شربتی نیست که کسی بخوره احترام و محبت و عشق متقابل و یاد بگیره .. ولی ما می گیم میریم سر خونه و زندگیمون همه چی درست میشه .. ولی سالی که نکوست از بهارش پیداست ... تجربه نشون داده دوران شیرین نامزدی وقتی پر از تنش و درگیری لفظی کش و واکش باشه وای به حال روزایی که وارد زندگی مشترک شدیم ...
مخلص کلام اینکه داشتن یک همراه و همسر موافق روح و قلب آدمی یکی از نعمتهای بزرگ بزرگ بزرگ خداست اونایی که دارن قدرشو بدونن ... مرد و زن فرقی نمیکنه .. اونایی که ندارن ... نمیدونم چکار کنن ...؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ واقعا نمیدونم ... فقط خدا بدادشون برسه ...و نجاتشون بده ..
و اینکه تو رو خدا .. وقتی کسی رو وارد زندگیتون میکنین خیلی خیلی خیلی دقت کنین ...