می کَنم الفبا را ، روی لوحه ی سنگی
واو مثل ویرانی ، دال مثل دلتنگی
" حسین منزوی "
.............................................................
گفتند نهان باید ،
ما نیز نهان کردیم ***
من ماندم و عشق تو ،
در گوشه ی پستوها
.............................