خورشید طلوع می کند ...
غروب می کند ...
ماه می آید ...
می رود ...
اما دلتنگی همچنان سر جایش ایستاده ...
((محمد شیرین زاده))
............................................................
کاش قالی بودم بر دار ... که تو با سر انگشتانت مرا می بافتی ... آن هنگام تار و پودم ... رنگ عشق می گرفت ... ((محمد شیرین زاده)) .......................................................................
تــعجب نـکن ... در این ســـرما ، چگونه زنـــــده ماندم ! مــن هنــوز ... با خیال آغــــوش گرم تــو ... نفـــــــس می کشم ! ((محمد شیرین زاده))