خطرناکترین انسانها با دست های خالی به میدان میروند ..
پشت هر سکوتشان جهانی است به وسعت تمام شینده ها ..
چشم ها سلاح همیشگی آنهاست ..
دست هایشان را باز میگذارند تا با اطمینان بیشتری قدم بردارند در میدانی که از آنشان نیست ..
خطر ناکترین آدمها هیاهو به راه نمیاندازند .. عربده نمیکشند .. تیر و تفنگ بدست نمیگیرند ..
چشمهایت را نشانه میگیرند ..
روحت را عریان ، افکارت را پریشان و تو را درکوچه های سرگردانی رها میکنند ..
کشنده ترین سلاح ، فریفتن چشم هایی است که صادقانه به تو مینگرد ..با عشق برایت رویا میبافد ..
و با یقین دستهایت را در دستانش میفشارد ..
خاتمه ابراهیم زاده ...