بالاخره در زندگی هر آدمی ...
یک نفر پیدا میشود که بی مقدمه آمده مدتی مانده ..
قدمی زنده و بعد اما بی هوا غیبش زده و رفته است ..
آمدن و ماندن و رفتن آدمها مهم نیست ..
اینکه بعد از روزی روزگاری در جمعی حرفی از تو به میان میاید
آن شخص چگونه تو را توصیف میکند مهم است ..
اینکه بعد از گذشت چند سال چه ذهنیتی از هم دارید مهم است ..
اینکه آن ذهنیت مثبت است یا منفی ..
اینکه تو را چطور آدمی شناخته مهم است ..
منطقی هستی و میشود روی دوستی تو حساب کرد ؟
میگوید دوست خوبی برایش بودی یا مهمترین اشتباه زندگیش شدی ؟
اینکه خاطرات خوبی از تو دارد یا نه ..
اینکه رویایی شدی برای زندگیش یا نه درسی شدی برای زندگی ...
به گمانم ذهنیتی که آدمها از خود برای هم به یادگار میگذارند از همه چیز بیشتر اهمیت دارد
و گرنه همه آمده اند که یک روز بروند ...
صمد بهرنگی