هرگز نگذارید بو ببرند که بعد از رفتنشان چه بر شما گذشت..
بگذارید در حسرت یک " دلسوزی آنی "برای شما بمانند..
در حسرت اینکه سرشان را با تامل تکان بدهند و زیر لب بگویند "ببین با خودش و من چکار کرد"
حتی در حسرت یادآوری آنچه از خوب و بد که گذشت...
یادتان باشد، قدرت در دست شما است که توانایی عاشق شدن و دوست داشتن داشته اید.
یادتان باشد، آدمهای ضعیف که میروند شایسته ی داشتن قلب و احساسِ شما نیستند.
یادتان باشد، برگشت، گاهی سقوط به اعماقِ حقارتی دو جانبه است...
قوی باشید و خوددار و بزرگ...
آدمهای غمگین و دلشکسته و رنجور را هیچکس دوست ندارد. ..
| نیکی فیروزکوهی |