سرخی گونه هام ارادی نیست
من ُ با بوسه ارغوانی کن
هرچقدر التماستم کردم
تو بگو نه ! منُ روانی کن
لب ِ تو رنگ ِ خون ِ آهوهاست
من یه گرگ ِ گرسنه ی پیرم
به لبات که نمی رسم هرگز
رد ِ پاهات ُ گاز می گیرم
خنده هات انعکاس ِ خورشیده
تو زمستون ِ این زمونه ی زشت
پیرهنت یه میون بُره بانو
از جهنم به باغ ِ سیب ِ بهشت
بی تو سهمم جهنمه هرچند
قلبم آلوده ی گناهی نیست
دکمه هات ُ ببند و ثابت کن
واسه من به بهشت راهی نیست
شیشه ی عطرتم برام بسه ...
| احسان رعیت |