همه خرابتر از خرابیم ...
بیخودی لاف میزنیم و برای دیگران معلم اخلاقیم ..
اما در ذهن خود پر از ترسیم و در خلوت خود بی اخلاق ..
دوست داشتنها را تا جایی که خودخواهی های ما را ارضا کند دوست داریم
عشق را برای کمبودها و خدا را برای روزهای مبادا و انسانها را برای وقتهایی که کار داریم
ما قاتلان روح همدیگریم ...
وقتی بی اعتنا..
به احوال هم درگذریم ...
..................................