برایت خواهم نوشت
از ابهام لحظه ها،
از تردید،
از حجم مرگ آور نبودنت،
از کسانی که رد می شوند و بوی تو را می دهند،
شاعرانی که از تو می نویسند و شعرشان را با نام خودشان چاپ می کنند،
روزنامه ها که عکست را درشت می اندازند، بی من در کنارت.
برایت خواهم نوشت
از حدیث تلخ بغضهای تا ابد،
از قناعت به یک خاطره، یک یاد، یک شب مهتاب،
از صبوری من و جای خالی تو و شبهای من.
برایت خواهم نوشت،
حتی تو هم برای من نبودی.
حتی تو هم برای من نبودی.
(نیکی فیروزکوهی)