حق بدهیم
یک وقتهایی آدمها ...حوصله خودشان را هم ندارند
نباید توقعی داشت ..
وگرنه دیوار حرمت ها فرو میریزد ..
کاری به کار بی حوصلگی آدمها نداشته باشیم
بابت حال بدشان توضیح نخواهیم
هر آدمی حق دارد
گاهی از قوی بدون انصراف بدهد ...
خلوتی بی واسطه بخواهد ..
جایی که خبری از ..هیاهوی هیچ بشری نباشد .
جایی که در سکوت و تنهایی بنشیند و خودش را پیدا کند
صبر آدمها که لبریز شد ..نسبت به همه چیز ..
بی حس میشود ..
دنبال غار ساکت تنهاییشان میگردند
آدم است دیگر ..
کم آوردن آدمها را جدی بگیریم ...
درک کنیم ..
دورتر بایستیم ..
گاهی همین به حال خود رها کردن
همین سکوت و حق دادن
بهترین حالت دوست داشتن است ..
نرگس صرافیان