به من گفت
در آنچه برایم خواهی نوشت زین پس
"محبوبم" را بردار
"زن" را بردار
"زیباییِ زن" را هم
"دوستت دارم" را بردار
"گنجشک، ماه، گل ها، باد، درخت و هر آنچه که همواره بوده است" را بردار
"جادویِ واژه ها" را بردار
"تعاریف کلیشه ای" را بردار
و مرا چون خدایانی که می پرستند
چون چیزهایی که فراموش نخواهند شد
که واحد اند و بی جایگزین...
خلاصه و جاودانه بنویس
برایش نوشتم:
"وطنم"
| حمید جدیدی |