هر چیز را که روز ازل آفریده است
بی شک خدای عزّوجل آفریده است
از جمله تو...چه سنگ تمامی گذاشتهست!
آخر تو را بدون بدل آفریده است!
وقتی که آفرید تو را، گفت آفرین!
عمداً تو را شبیه غزل آفریده است!
شاید برای وصف رُخَت این چنین خدا
مفعول و فاعلات و فَعَل آفریده است
دید از جمال روی تو شرمنده است ماه
بین زمین و ماه، زحل آفریده است
شیرینی لب تو خدا را مجاب کرد
از شهد خنده هات عسل آفریده است!
مشغول فکر بود کجا جا دهد تو را
بعد از کمی درنگ...بغل آفریده است!
| فرهاد شریفی |