روز من روز آزادی دخترکان است
از هراس باکره بودن...
رهایی زنان از نابرابر بودن
دو از جنسیت ، دردها را شمردن
نگاهی به رنج سالها که زنان را آلوده است
ازدواج تنها راه فرار و طلاق ننگ بر پیشانی
حس تلخ مفعول بودن و بردگی ...
روز من روزی است که زنان سرزمینم فریاد بر آرند
دستانی که پینه دارند...
چه فرق میکند که مردانه باشند یا زنانه
چشمانی که به راه دستمزدند
و پاهایی که تاول دارند...
روز من ؟؟؟
روز استقلال زنان است از حصرهای سنتی و سازماندهی شده
که اندازه میگیرند بکارت را ..
تارهای مو را و سرخی رژ را
روزی که بگذارند زن باشم و زن بمانم ...
و بودنم در کنار یک مرد تنها به علت عشق باشد و عشق باشد و عشق
بی نیاز از قوی تر بودنش و قوی تر دانستنش
هر روز ، روز من است
مریم پور صفری
.........................................................
پ .ن : هر روز ، روز من است ، اگر بگذارند ... به گمانم زن بودن در جهان سوم دشوارترین و طاقت فرساترین کار دنیاست...