هر چیزی حدی دارد...
حتی زیباترین رفتارها و قشنگ ترین خصلت ها هم وقتی از حدش میگذرد تبدیل به " آسیب " میشود و به آدم ضرر میرسانند
انسان بی آنکه بداند بیشتر وقت ها سخت ترین ضربه ها را از باورهایش میخورد !!!
از اینکه میخواهد در هر شرایطی " خوب " بماند و مدال افتحار " صبر و شکیبایی " را به گردن بیندازد...
بارها به خودش پشت میکند تا دیگران را راضی نگهدارد ...
آنجا که باید " فریاد " بزند سکوت میکند .. آنجا که باید از حقش دفاع کند " گذشت " میکند آنجا که باید تذکر بدهد حرفی نمیزند ...
و اینگون است که هر روز بدی ها بیشتر میسشود و خوبی ها کمرنگ تر !!!
چون همیشه عده ای خطا میکنند ... و عده ای بی وقفه میبخشند ...
ما همانطور که در برابر رفتارهای منفی مان مسئولیم..
در برابر خوبی های مان هم مسئولیت داریم که بجا و به اندازه خرج کنیم ....
فرشته رضایی
..............................................................................................
پ . ن : ما رفیق باری هامونو کردیم .. عاشق شدیم ، شکست خوردیم .. دل بستیم ، دل کندیم ، غصه های الکی خوردیم ، غصه های راستکی ام خوردیم ... خوشی های الکی کردیم ..
تاوان الکی و راستکی ام دادیم ... الان دیگه .. فقط آرامش برامون مهمه .. همین و بس!