مرا بگیر و ببر تا سکوت و تنهایی …
مرا بگیر و ببر هرکجا که آنجایی
دلم هوای سفر کرده است، کاری کن
مرا بگیر و ببر تا شبی تماشایی…
تو باشی و من و جاده، تو باشی و من و عشق
منی که ماهیِ قرمز، تویی که دریایی …
بیا به رسم پریدن، تو آسمانم شو
بیا که اوج بگیرم به شور و شیدایی
تو انتهای وفایی، کسی شبیه تو نیست
دلم گرفته عزیزم، کجای دنیایی ؟!
نرگس صرافیان
.........................................................................
غ .ن :
دردناک ترین بخش ماجرا اینجا بود...که ما تا بلندترین پرتگاه ها رفتیم ..و کسی نگرانمان نشد..
شاید آنقدر گفتیم خوبیم .. که باور کردند..