آدمایی که وقتی بغلشون میکنی با یک فشار آرووم تو رو به خودشون نزدیک تر میکنن و پشتت و ناز میکنن..
یا موقع بوسیدن لباشونو به صورتت میچسبونن
و موقع داست دادن دستاتو محکم چند ثانیه تو دستاشون نگه میدارن و با دست دیگه دستتو نوازشش میکنن..
آدمای امن دنیامونن ..
فرشته های زندگیمونن که دوست داشتن و ابراز علاقه رو به روش پوستی انجام میدن..
شاید عشق و محبتشونو رو به زبون نیازن اما با رفتارشون عشق و فریاد میزنن ..
حواسمون بهشون باشه ...
بعضی ها عجیب خوبند
با یک اتفاق ساده میایند و می نشینند ته ته دلت
و با هزار بهانه و تلخی و اخم وتخم و دلیل دیگر از دلت نمیروند
خوب میخندند خوب گوش میکنند اصلن انگار آمده اند مایه دلگرمیت باشند
حتی اگر نباشند .. رد پایشان روی دلت میماند برای همه عمر..
و با به یاد آوریشان لبخندی کنج لبت مینشیند ...
قدرشان را بدانیم .. زندگی کوتاهتر از آنست که به نظر میاید .. و مرگ و دوری نزدیک تر از آنست که به نظر میرسد ...