وقتی گفتی دوستت دارم
می دانستم که الفبایی تازه را اختراع می کنم ،
به شهری که در آن هیچکس خواندن نمی داند
شعر می خوانم در سالنی متروک
و شرابم را در جام کسانی می ریزم که یارای نوشیدنشان نیست ...
نزار قبانی