آرامشِ بعد از فاجعه می دانید چیست؟
به هر آهنگسازی که در هر کجای جهان بگویند برای صحنه ای از فیلمی که خرابی های بعد از یک جنگ یا فاجعه یا کشتار یا بلای بزرگ طبیعی را نشان می دهد موسیقی ای بسازد، حتما فضای آهنگ هایشان آنقدر ها دور از هم نخواهد بود؛ و همه شان به حتم آرام خواهند بود!...
میزانِ سوزناکی اش به سلیقه ی آهنگساز و کارگردان بستگی دارد اما همه شان آرام اند! ا
صلا هرچقدر فاجعه عظیم تر و عمیق تر، موسیقی آرام تر!...
آرامشِ بعد از فاجعه یعنی همین!
یعنی فقط می شود راه رفت و خرابه ها را نگاه کرد... فقط می شود بر و بر نگاه کرد... بی هیچ حسی... بی هیچ صدایی... یعنی کار از کار گذشته است... یعنی تمام... یعنی تسلیم...!
حتی اگر کسی هم آن وسط نشسته باشد کف خرابه ها و شیونی هم بکند صدای آن موسیقیِ آرامِ متن به مراتب بلندتر از صدای شیونِ اوست!...
و اینجا می طلبد همانی که همیشه می گویم را: ما هیچ... ما هویج!
مهدیه لطیفی ...