خداحافظی برای همیشه با رها کردن برای همیشه، یکسان نیست.
خداحافظی این حس را به ما میدهد که جدایی، همیشگی نیست.
ممکن است سالهای دور، یکدیگر را ببینیم. ممکن است با یکدیگر حرف بزنیم. ممکن است از خاطرات دور بگوییم.
ممکن است به همهی حماقتهایی که داشتهایم و حرفهای بیمعنی که زدهایم بخندیم.
اما رها کردن، پذیرش این واقعیت است که: من برای همیشه هم، با ندیدن تو مشکلی ندارم و هرگز انتظار دیدن دوبارهات را نمیکشم.
اینکه برایم مهم نیست بعداً در زندگی تو، چه روی میدهد.
اینکه پنجاه سال سکوت و نبودنت، و حتی بیشتر، برایم آزاردهنده نیست.
اینکه دیدنت در فروشگاه، بدون اینکه به روی خودت بیاوری که من را میشناسی یا هرگز میشناختهای، دشوار نیست.