حس میکنم این روزها غمگین تر از قبلم
تو رفته ای تنهایی ام را زندگی کردم
در استخوان های خودم خشخاش میکارم
شاید که از دنیای بی تو زنده برگردم
لای تمام بغض ها، باروت می چینم
کبریت باش و گریه هایم را تماشا کن
تو دوستم داری... نمیخواهی بگویی، حیف!
عیبی ندارد، با خیال تخت حاشا کن!
من محکم ام! با زخم هایم راه می آیم
اما تو با این خودزنی بی من چه خواهی کرد
یک روز برمیگردی و من نیستم دیگر
با عشق های ناتنی بی من چه خواهی کرد
| اهورا فروزان |