زِ دست عشق
بجز خیر
بر نمی آید ،
وگرنه پاسخ دشنام
مهربانی نیست ... !
فاضل نظری
.....................................
من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه ؟
چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ؟
آه !
مدام پیش نگاهی ...
مدام ...
پیش نگاه ...
فریدون مشیری
........................................
چه خوشست راز گفتن ، به حریف نکته سنجی
که سخن نگفته باشی ، به سخن رسیده باشــــــد
سعدی
..................................
هیچکس مانند من مرد چنین جنگی نبود !
لافتی الا خودم ... لا سیف الا ... چشــــــــــــم تو !
مهاد میلاد
............................................
حلاج شدم
ولی به کفرم سوگـــــند !
دلتنگ تو بودم ... که مرا ... دارم زدند ...
فاضل نظری
......................................
عزیز من!
زندگی، بدون روزهای بد نمی شود؛
بدون روزهای اشک و درد و خشم و غم.
اما، روزهای بد، همچون برگهای پائیزی ، باور کن که شتابان فرو می ریزند،
و در زیر پاهای تو، اگر بخواهی، استخوان می شکنند، و درخت، استوار و مقاوم بر جای می ماند.
عزیز من!
برگهای پائیزی، بی شک، در تداوم بخشیدن به مفهوم درخت و مفهوم بخشیدن به تداوم درخت،
سهمی از یاد نرفتنی دارند…
- نادر ابراهیمی -
به خودت چنگ می زنی هر بار
روز و شب زخم می شود بدنت
بارها شسته ای ، نخواهد رفت
رد تنهایی است ... روی تنت ...
حامد ابراهیم پور
......................................
از وقتی او رفت
ترس از مردن یک لحظه هم رهام نمی کرد !
انگار بهم نزدیک شده بود !
انگار دنبالم می کرد !
منی رو که همیشه سردرگم و بلاتکلیف بودم توی همه چیز زندگی !
ولی گاهی
آدم به جایی می رسه
که با مرگ دوست میشه !
.
.
.
شجاع شدم ...
دیگه از هیچی نمی ترسم !
شایدم ...
مُردم ... ! و نمیدونم ...
............................
تا به فکرم می رسد با من چه کردی ... بگذریم
مرگ مرهم می شود وقتی که دردی ... بگذریم
سبز بودم بر درختی تا تو را دیدم ، ببین
برگ هم عاشق شود ، کم کم به زردی ... بگذریم
من تو را از دور هم می دیدم و راضی ، تو خود
خواستی نزدیک من باشی ، به مردی ... بگذریم
(آنقَدَرها که تو را می خواهمت ، می خواهی ام ؟)
در کشاکش بودم و در سر نَبَردی ... بگذریم
من تمام زندگی را باختم ، این درد نیست !
درد این حسِ من و عشقت به فردی ... بگذریم
یک نگاه سرد بندازی به رویم ، رفته ام
قاصدک دیدی وزد تا باد سردی ... ؟ بگذریم
عشق گفتی نیست در عالم فقط در قصه هاست !
قصه ما سر رسید اما بگردی ... بگذریم
- محمد تاجیک -
وقتی گفت می خواهی زنده ات کنم ،
من سال ها بود که مُرده بودم !
سال ها بود که دردِ مُردن و عذابِ جان کندن را فراموش کرده بودم !
از آخرین باری که مُرده بودم ، سال ها می گذشت ...
امّا من هنوز از یادآوری آن وحشت داشتم
گوئی زخم های مرگ هنوز التیام نیافته بودند ...
دوباره گفت :
(می خواهی از مرگ بیرون بیاورمت ؟! )
من در تردیدِ بینِ شیرینی زنده شدن
و تلخی مرگ ، که باز انتظارم را می کشید بودم ،
که او با دست هایش
که از جنس دوست داشتن بودند ،
مرا از اعماقِ مرگ به سطحِ زندگی آورد و ...
من عاشق شدم ...
- مصطفی مستور -
