از وقتی همسرش ترکش کرد بیش از پیش غمگین ، ساکت و گنگ شده بود.
اکثرا مغازه بود. در غیر این صورت همراه با یک مشت سنگ به پارک ساحلی می رفت
و با اندک توانی که برای بازو هاش باقی مونده بود سنگ ها را به سمت دریا شلیک می کرد.
قرار بود سیاحتی بره و برگرده. همسرش را می گم. هیچ حرفی از پناهندگی نزده بود.
با چند تا از دوستان دوران دبیرستان تصمیم گرفتیم براش یه بومرنگ بخریم بلکه دست از سر سنگ ها برداره.
بهش گفت ببین ، اینطوری پرت می کنی و بر میگرده. پرسید " اگه برنگشت چی ؟ "
| پدرام مسافری |
هوای خانه ابریست
همراه با آه و غبار صبحگاهی
و یک جبهه درد پر فشار
هوای خانه ای که تو را نداشته باشد
همیشه چند درجه زیر صفر است !
| پدرام مسافری |
مرد نشسته بود ...
زن میگفت : اینطوری خونمون خیلی دلباز تره
مرد نشسته بود روی مبل ...
زن میگفت : در ضمن ... من همیشه دوست داشتم یه خونه بزرگ داشته باشم. اندازه کل محله. یا اصلا اندازه کل شهر ...
مرد نشسته بود روی مبل و خیره شده بود ...
زن میگفت : نظرت چیه مبل و بذاریم کنار تیر برق ؟
مرد نشسته بود روی مبل و خیره شده بود به حکم تخلیه ...
| پدرام مسافری |
آن روز ها که از شوق هم سقف شدن بی تاب بودی، گفتی دیگر نیاز نیست از هر کتاب دو تا داشته باشیم...
و این شد که علاوه بر سقف، آغوش و غم، کتاب هایمان نیز مشترک شد...
دیروز که به مسالمت آمیز ترین شکل ممکن تصمیم به جدایی گرفتیم، همچنان دغدغه کتاب هایت را داشتی.
به جز سلام و خداحافظی سرد چند بار جمله " این کتاب مال تو بود یا من؟ "
سکوت این خانه بی سقف را شکست...
" غرور و تعصب " را بردی و صد سال تنهایی را گذاشتی...
" دزیره " را بردی و بر باد رفته را گذاشتی...
"خاطرات مُرده"، که نام نویسنده اش خاطرم نیست را بردی
و سررسید خاکستری خاطرات مشترکمان را جا گذاشتی ...
| پدرام مسافری |
شاید اگر من هم غزل سرای قرن هفت یا هشت بودم در زیبایی هایت غرق می شدم.
اما راستش را که بخواهی زیبایی در انتخاب من کمترین نقش را داشت!
من عاشق چشم های غمگینت شدم. ..
همان فرشته کوچکی که در انتهای چشمت با بغض پنهان شده. ..
همان فرشته ای که وقتی در سالن انتظار مطب با دست هایت بازی می کردی، به زمین خیره شده بود. ..
یا وقتی دلت خواست مادر تمام جوجه رنگی های دنیا باشی. ..
یا آن روز که گل های دامنت را به من معرفی کردی...
یا وقتی از پنجره به هیچ خیره شده بودی و گفتی آه ...
همین آه دامنم را گرفت ... عاشقت شدم !
| پدرام مسافری |
