سلام عزیزای دلم ... شاید یه کم دیر باشه برای تبریک سال جدید ولی امسالمو متفاوت شروع کردم ... یک سفر کوتاه به شمال و همنوایی با دریا حالمو خوب کرده ... هر چند غمگینم ولی غمگین خوبم و همین غنیمته .. سال 93 سال خوبی نبود برام اصلا خوب نبود شاید سختترین سال زندگیم ..حتی سختتر از سال 82 و سال 90  تلخترین و به عبارتی سردترین سال زندگیم ولی ... به هر حال هرچه که بود گذشت به قول سهراب عزیز :

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم میگذرد و  ...

گذشت نمیدونم چرا ولی از لحظه تحویل سال نو بعد از خوندن سوره الرحمن که معمولا بعد سال تحویل میخونم و سوره نباء که امسال اضافه ش کردم به نیتی که الان نمیگم  یه حس خوبی باهامه یه حس جدید که مطمئنم یک اتفاقات خیلی خوبی قراره امسال برام بیفته و یه سال متفاوت و عالی رو سپری کنم ... انشااله برای همتون سال متفاوت و خوبی باشه ...

سال 93 سال سختی که با جمعه تموم شد تعطیلاتشم  با جمعه تموم شد  سال 94 که با شنبه شروع شد و آغاز روز کاریشم از شنبه بود ایشالا سال خیلی خیلی خوبی باشه برای همه هموطنان عزیزم .. هم وبلاگیهای عزیز که با نظرات و نگاه سبزشون همواره یار و یاورم بودند در روزهای سختی که گذشت ...

امسال تصمیم گرفتم زیاد کتاب بخونم زیاد شعر بخونم واسه همین از شعرهایی که لذت بردم تو وبلاگم گذاشتم که شمام لذت ببرید امسال تصمیم گرفتم زیاد فیلم ببینم .. صد فیلم برتر جهان که حتما قبل از مرگ باید دید و شروع کردم به دیدن ... هر شب بعد تموم شدن سریالها یه فیلم بیینم و یه تصمیم بزرگ که  نمازهای صبحم قضا نشه ... هر چند شب بیداریهای فیلمی باعث شدن تعطیلات عید این تصمیم بزرگم عملی نشه و گاهی ... بالاخره دیگه ... خدا جونم ببخش عزیز دلم ...

امسال تصمیم گرفتم کمتر غصه بخورم .. کمتر گریه کنم ... بیشتر فکر کنم ... البته نه فکرهای بد و ناجور و ناامید کننده ... فقط فکرهای مثبت و سفید و صورتی و یاسی ...امسال یه تصمیم بزرگم گرفتم اینکه در مورد هیچ کس و هیچ چیز قضاوت نکنم ...کمتر حرف بزنم ... بیشتر کتاب بخونم ...ورزش مداوم  که جزء زندگیمه و فراگیری قرآن که بصورت تخصصی دو ساله شروع کردم و الان وارد مفاهیم شدم و خیلی خیلی تو سال تلخی که گذشت آرومم کرد ...خدایا شکرت ... بعداز نماز صبح دست رو قلب هفتاد مرتبه ذکر یا فتاح و بگم که خیلی خیلی کارگشاست و قلب و روح و ذهن آدمو باز میکنه ... انگار مه ای که تو ذهنته با تلالو  نور هفت رنگ خورشید هی کنار میره و قلب و روح و ذهنت روشن میشه و لذت خاصی تو وجودت پخش میشه ... حتما امتحان کنید ... ذکر یا قدوس دم غروب قبل ازاذان مغرب یادتون نره ...

امسال ایشالا سه  تا سفر خیلی خیلی خوبم تو برنامه ام هست که ایشالا خدا اسبابشو جور کنه ...

سال 1394 که اگه برعکس خونده بشه تعبیر به سال عروس شده .. ایشالا عروس زندگیتون باشه ...برای همه عزیزای دلم که همیشه و همیشه و همیشه تو روزای سخت بیماریم تنهایم بی همزبونیم بی کسیم مخصولا روزای سختی که منتظر جواب پاتولوژی بودم یار و یاورم بودن و بهم امید دادن و دعام کردن آرزوی سلامتی و سعادت و دل خوش و آرامش خیال و عشق و عشق و عشق میکنم ...

آخرین کتابی که خوندم کتاب کوری بود نوشته ژوزف فاراماکو  که خیلی خیلی کتاب خوب و عالییه و حتما توصیه میکنم بخونیدش ..  

براتون ذهنی زیبا قلبی پاک  روحی لطیف ایمانی قوی فکری روشن دیدی وسیع دستی باز پایی راهرو نیکی  آرزومندم .. یاحق

سرانجام روزی
به قلبت باز خواهم گشت
هرچند سخت ...
هرچند دور...
و هرچند دیر

تا دلیلی بر
اثبات این حقیقت باشم که:
"دیر رسیدن
بهتر از هرگز نرسیدن است"

احسان نصری

می دانی؟

زیاد طفره می روی

زیاد پنهان می کنی کلامت را
پشت صدایی لرزان

زیاد به بازی می گیری حروف را
برای گفتن نه حرف

و من فقط خیره می نشینم
پانتومیم چشمانت را

بار دیگر که آمدی
چشم بندت را هم بیاور
شاید باورم شد
اینکه در خیالت نیستم

احسان نصری

بنیادی ترین سلول های جهان

کاش می توانستیم
طعم اولین بوسه مان را
جایی ذخیره کنیم

تا هرگاه عمر عشقمان رو به زوال می رفت
مزه مزه اش کنیم
و به یاد بیاوریم چه راه طویلی را
برای اولین بوسه سپری کرده ایم

کاش می توانستیم
طعم اولین بوسه مان
بنیادی ترین سلول های جهان را
جایی ذخیره کنیم
احسان نصری

 تظاهر
امروز
من تظاهر می کنم
به نفهمی
تو به عشق
او به پاکی
و دیگری به صداقت

با این همه تظاهر
بعید نیست اگر یک دل بشویم
تظاهراتی ترتیب دهیم
که دنیا را تکان بدهد

احسان نصری

مسافر کناری ام که پیاده شد،
پنجره ای گیرم آمد
باقیِ مسیر را گریستم ....

لیلا کردبچه

درد رفتنت

و چقدر تلخ است
که با این همه پیشرفت علمی
دانشمندان همچنان
از یافتن دارویی
برای "درد رفتنت"
عاجز مانده اند

احسان نصری

 

دست های تو
حق من است

حقم را کف دستم بگذار

احسان نصری

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

از رقیبان کمین کرده عقب می ماند
هر که تبلیغ کند خوبی دلبندش را ...

مثل آن خواب بعید است ببیند دیگر
هر که تعریف کند خواب خوشایندش را

مادرم بعد تو هی حال مرا می پرسد
مادرم تاب ندارد غم فرزندش را

عشق با اینکه مرا تجزیه کرده است به تو
به تو اصرار نکرده است فرآیندش را

قلبِ من موقع اهدا به تو ایراد نداشت
مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را...

حفظ کن این غزلم را که به زودی شاید
بفرستند رفیقان به تو این بندش را

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر
لای موهای تو گم کرد خداوندش را ...

کاظم بهمنی