سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آن که پى چاره‏هاى گونه‏گون تازد ، چاره‏جویى کار او را نسازد . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :120
بازدید دیروز :250
کل بازدید :832373
تعداد کل یاداشته ها : 6111
103/9/14
12:23 ع
مشخصات مدیروبلاگ
 
لیلی یاسمنی[59]

خبر مایه
بایگانی وبلاگ
 
مرداد 90[5] تیر 90[3] مهر 90[1] اردیبهشت 91[9] فروردین 91[1] خرداد 91[4] آبان 91[3] آذر 91[4] دی 91[2] خرداد 92[1] شهریور 92[4] تیر 92[3] مهر 92[7] اسفند 92[3] شهریور 93[3] آبان 93[1] مهر 93[1] بهمن 93[1] اسفند 93[3] اردیبهشت 94[362] فروردین 94[61] خرداد 94[203] تیر 94[22] مرداد 94[122] مهر 94[8] شهریور 94[50] دی 94[41] اردیبهشت 95[32] اسفند 94[34] بهمن 94[1] فروردین 95[80] خرداد 95[297] تیر 95[580] مرداد 95[232] شهریور 95[135] مهر 95[61] آبان 95[44] آذر 95[18] دی 95[107] بهمن 95[149] اسفند 95[76] فروردین 96[64] اردیبهشت 96[41] خرداد 96[13] تیر 96[191] مرداد 96[306] شهریور 96[422] مهر 96[215] آبان 96[49] آذر 96[69] دی 96[26] بهمن 96[138] اسفند 96[149] فروردین 97[84] اردیبهشت 97[141] خرداد 97[133] تیر 97[123] مرداد 97[80] شهریور 97[85] مهر 97[27] آبان 97[101] آذر 97[70] دی 97[27] اسفند 97[11] بهمن 97[58] فروردین 98[9] خرداد 98[3] آبان 98[16] تیر 99[9] مرداد 99[4] مهر 99[29] آبان 99[16] آذر 99[25] دی 99[40] بهمن 99[50] اسفند 99[18] فروردین 0[9] اردیبهشت 0[13] آبان 90[4] خرداد 0[7] تیر 0[29] مرداد 0[35] شهریور 0[11] مهر 0[18] آبان 0[24] آذر 0[41] دی 0[29] بهمن 0[18] اسفند 0[12] فروردین 1[11] اردیبهشت 1[4] خرداد 1[13] تیر 1[11] مرداد 1[4] شهریور 1[4] مهر 1[3] آبان 1[4] آذر 1[18] دی 1[10] بهمن 1[10] اسفند 1[1] فروردین 2[10] اردیبهشت 2[13] خرداد 2[2] تیر 2[4] مرداد 2[5] شهریور 2[25] مهر 2[9] آبان 2[54] آذر 2[17] دی 2[5] خرداد 3[10]
لوگوی دوستان
 

پاییز آمده ست که خود را ببارمت!

پاییز: نام ِ دیگر ِ «من دوست دارمت»


 

بر باد می دهم همه ی بود ِ خویش را

یعنی تو را به دست خودت می سپارمت!


 

باران بشو، ببار به کاغذ، سخن بگو...

وقتی که در میان خودم می فشارمت


 

پایان تو رسیده گل ِ کاغذی ِ من

حتی اگر که خاک شوم تا بکارمت


 

اصرار می کنی که مرا زودتر بگو

گاهی چنان سریع که جا می گذارمت!


پاییز من، عزیز ِ غم انگیز ِ برگریز!

یک روز می رسم... و تو را می بهارمت!!!


 

| سید مهدی موسوی |




  
  

شبانه گریه کنی تا دوباره صبح شود

که صبح گریه کنی تا دوباره شب برسد!

 

که هی سه نقطه بچینی اگر...ولی...شاید...

کسی نمی آید، نه! کسی نمی آید

 

| سید مهدی موسوی |

.........................................................

زن نگاه کرد ؛

به مردی که دوست داشت…

و عاشقش ؛

که چیزی از آن مرد کم نداشت!


و زن سوال کرد: 

"چرا عاشقم شدی ؟!

آنوقت روزگار تو ،

اینقدر غم نداشت " 


و مرد گریه کرد: 

"چرا عاشقش شدم؟"


و مرد گریه کرد: 

"چرا دوستم نداشت؟!…"


 

| سید مهدی موسوی |


................................................................

سفره ای از سکوت می چینم

خسته از انتظار و دوری ها

سال هایی که آتشم زده اند

وسط چارشنبه سوری ها ...


 

| سیدمهدی موسوی |




  
  

پاییز شده ... دختر بچه همسایه کلاس اول می ره.

 از من خواست تا کتاباشو جلد بگیرم. سراغ تو رو می گرفت. گفتم میای. زمستون حتما میای ...


 

زمستون شده ... برف سنگینی اومده. کل حیاط  خونه  سفید  پوش  شده.

 مثل لباسی که منتظرم تا بیای و برای تو بپوشم. مطمئنم بهار این اتفاق میوفته ...


 

بهار شده ... خودمو توی خونه زندونی کردم.

روزی چند بار زنگ خونه به صدا در میاد. متنفرم از این دید و بازدید.

حتما میخوان بیان که نبودن تو رو یادم بیارن. تابستون که برگشتی به همشون سر می زنیم ...


 

تابستونه  ...  برق لعنتی قطع شده. پولشو  ندادم. تنها سرگرمی این روزا دیدن فیلم های با هم بودنمون بود که اونم از دست دادم.

وقتی برگردی دیگه نیازی به این فیلم ها نیست. یه حسی بهم میگه پاییز بر میگردی ...

پاییز شده ...


| پدرام مسافری |

پ . ن .. بعضی نوشته ها به گریه ام میاندازه ..یکیش همینه .. پاییز شده ...




  
  

آن روز ها که از شوق هم سقف شدن بی تاب بودی،

گفتی دیگر نیاز نیست از هر کتاب دو تا داشته باشیم..

و این شد که علاوه بر سقف، آغوش و غم، کتاب هایمان نیز مشترک شد.

دیروز که به مسالمت آمیز ترین شکل ممکن تصمیم به جدایی گرفتیم ...

همچنان دغدغه کتاب هایت را داشتی. ..

به جز سلام و خداحافظی سرد چند بار جمله " این کتاب مال تو بود یا من؟ " 

سکوت این خانه بی سقف را شکست.

 " غرور و تعصب " را بردی ..

 و"  صد سال تنهایی " را گذاشتی...

" دزیره " را بردی و  "بر باد رفته" را گذاشتی...

 "خاطرات مُرده"، که نام نویسنده اش خاطرم نیست را بردی و

"سررسید خاکستری خاطرات مشترکمان " را جا گذاشتی ...

و رفتی ....


 

| پدرام مسافری |




  
  

شاید اگر من هم غزل سرای قرن هفت یا هشت بودم در زیبایی هایت غرق می شدم. 

اما راستش را که بخواهی زیبایی در انتخاب من کمترین نقش را داشت! 

من عاشق چشم های غمگینت شدم. 

همان فرشته کوچکی که در انتهای چشمت با بغض پنهان شده. 

همان فرشته ای که وقتی در سالن انتظار مطب با دست هایت بازی می کردی، به زمین خیره شده بود. 

یا وقتی دلت خواست مادر تمام جوجه رنگی های دنیا باشی. 

یا آن روز که گل های دامنت را به من معرفی کردی. 

یا وقتی از پنجره به هیچ خیره شده بودی و گفتی  آه ...

 همین آه دامنم را گرفت ...

عاشقت شدم !


 

| پدرام مسافری |




  
  
<   <<   6   7   8   9   10   >>   >