با کسی نباش که ..

هر لحظه مجبور باشی خودت را به هر اجباری 

لای لحظه هایش جا بدهی ...

با کسی باش که ..

لحظه هایش را روی مدار تو  تنظیم کند ..

با کسی که مشغله هایش را ..

به خاطر تو دوست داشته باشد ...

که  تو را بخواهد ...

که اولویت اولش باشی ...

ارزش تو خیلی بالاتر از یدک بودن است ..

جنس اعلاء باش ...

جنس اعلاء که یدک نمیشود 

یاد بگیر که هر ماندنی ارزشش را ندارد ..

گاهی تنها بودن شرف دارد ...

به ماندن های یک طرفه ی تحقیر آمیز 

که تمام شخصیت و انسان بودنت را ..

له میکند ..زیر سوال میبرد ...

یاد بگیر گاهی تنها بودن ...

ترجیح خودت باشد ...

خیلی وقت ها ..

غرور واقعا چیز خوبیست ...!!!

نرگس صرافیان 

هر چه انسانتر باشیم 

زخم ها عمیقتر خواهند بود ...

هر چه بیشتر دوست بداریم ..

بیشتر غصه خواهیم داشت  ..

بیشتر فراق خواهیم کشید ...

و تنهایی مان بیشتر خواهد شد ..

شادی ها لحظه ای و گذرا هستند 

شاید خاطرات بعضی از آنها ...

تا ابد در یاد بماند ...

اما رنج ها داستانش فرق میکند ..

تا عمق وجود آدم رخنه میکند ...

و ما هر روز با آنها زندگی میکنیم ..

انگار این خاصیت انسان بودن است ...

اوریا فالاچی 

دوستت دارم 

شبیه لبخند زدن با رژ قرمز ...

شبیه قدم زدن در ولیعصر 

و بارانی که غافلگیرم کند 

دوستت دارم شبیه غزل 

شبیه سپید 

شبیه نامه های شاملو به آیدا ...

اهورا فروزان 

.....................................................................

وقتی از ته دل بخندی ...

وقتی هر چیزی را به خودت نگیری ...

وقتی سپاس گزار آنچه که هست باشی 

وقتی برا ی شاد بودن ..

نیاز به بهانه نداشته باشی 

آن زمان است که واقعا زندگی میکنی ...

بازی زندگی ، بازی بومرنگ است ..

اندیشه ها ، کردارها 

و سخنان ما دیر یا زود ...

با دقت شگفت آوری 

به سوی ما باز میگردند ..

زمانی که آدمی 

بتواند بی هیچ دلهره ای آرزو کند 

هر آرزویی بی درنگ بر آورده خواهد شد ...

فلورانس ا سکاول شین 

دلم سفر میخواهد با تو ...

از خیالم قرض میگیرمت ..

تو اما .. واقعی بیا ...

چمدانت را بردار ..

چند روزی با هم زندگی کنیم 

بیا تا خستگی بی هم بودنمان را ..

دور بریزیم ...

دستانم را بگیر ...

مرا به دیار عاشقانه  هایت ببر ..

بی هیچ دلهره ای با من قدم بزن ...

بگذار دیوانگی کنیم ...

حسادت آدمها را به جان بخریم ...

و درخیابان به هم ...

بوسه تعارف کنیم ...

بیا در آغوشم با صدایت ...

نوازش هایت ..

صبح ها و شبهایم را بخیر کن ..

بیا مهمان ..

قربان صدقه  رفتن های از ..ته دلم شو ...

بیا با هم سفر کنیم 

برویم جای دور ...

خنده  هایمان را قاب بگیریم 

و یک دل سیر برای هم بمیریم ...

آخ که ...

چقدر دلم سفر میخواهد ...

محدثه باقر پور