ای کاش زمانی که مادرم ...

دخترک غمگینی بود و 

به دوستی نیاز داشت 

که غمگسارش باشد 

من نیز می بودم ...

کاش آنجا بودم 

تا شریک  تنهایی اش میشدم

یتیمی اش ... بی کسی اش .. ووو

ای کاش کمی از او بزرگتر بودم 

تا مادرش باشم ...

سوزان علیوان 

در این هستی غم انگیز ...

وقتی حتی ...

روشن کردن یک چراغ ساده ...

دوستت دارم 

کام زندگی را تلخ میکند 

وقتی شنیدن دقیقه ای 

صدی بهشتی ات 

زندگی را تا مرز های دروخ می لغزاند ...

دیگر نازنین من ، چه جای اندوه ؟
چه جای اگر ؟ چه جای کاش ؟

این حرف آخر نیست ...

به ارتفاع ابدیت دوستت میدارم

حتی اگر ...

به رسم پرهیزگاری های صوفیانه

از لذت گفتنش امتناع کنم ....

مصطفی مستور  

احمق هایی را میشناسم 

که خوب میدانند چه میکنند 

یعنی میدانند که

نباید بدانند ..

و این خود یک

توانایی بزرگ است 

ولی هرگز به ..

احمق های توانا 

حسودی نمیکنم هرگز ...

..........................................................

فاجعه داستان از آنجایی شروع میشود که نگاهت هر سویی میچرخد الا  چشمانش ...

حواست به کفش های واکس زده ی همسایه هست اما ..به دلتنگی های هر روزه ی او نیست ..

خنده  های بلندت تا بیرون در خانه ادامه دارد ..اخمت اما داخل میشود ...

ساده تر بگویم ..فاجعه از آنجایی شروع میشود که به خیالت دیگر وقتش شده کمی غرور چاشنی لحظه ها کنی 

پیش خودت میگویی ...دیگر زیادیش میشود ..بیش از این گفتن و نشان دادن  ...و باور کنید 

هست لحظه هایی که عاشقترینمان نیز از فکرمان چنین حرفهایی عبور میکند ..

دوست داشتن ..هیچ منتی بر سر هیچکس ندارد ..ما آدمها ..آمده ایم تا عاشق باشیم 

حالا در این میان چه شد که این چنین سرد میگذرد روزهایمان ..باید گاهی از روزگار پرسید 

دوستش داری ؟؟؟

بودنش برای بودنت آرامش است ؟خنده هایش از جنس ناب بهار است ؟ 

قدم محکم بردار به سویش برو ...و تمام اینها را بگو ...هیچکس از عشق زیاد نمیمیرد 

این روزها بی مهری دارد دمار از روزگار تمامی ما در میاورد جانم ...

عادل دانتیسم 

یک روز از خواب بیدار میشوی 

نگاهی به تقویم میاندازی 

نگاهی به ساعتت ..

و نگاهی به خودت در آیینه 

و می بینی هیچ چیز و هیچ کس 

جز خودت حیف نیست ..

لباسهای اتو کشیده غبار گرفته ی مهمانی ات را

از کمد  بیرون میاوری ..

و به سر و روی خودت میپاشی 

ته مانده حساب بانکی ات را می تکانی

و خرج خودت میکنی 

یک روز از خواب بیدار میشوی

یک روز نزدیک ..

وقتی که از خواب بیدار شدی 

متوجه میشوی بدجور بدهکاری 

بدهکاری به قلب مهربان خودت ..

وهیچ چیز و هیچ کس جز خودت حیف نیست 

کمی جدی نگیر حرف مردم را ...

کمی برای خودت باش ...

کمی تایم خالی کن برای خودت ...

کمی خودت را دریاب ...لدفا ..