لازم نیست
مرا دوست داشته باشی
من تو را
به اندازه ی هر دومان
دوست دارم...
عباس معروفی
................................
دوباره شانه بر این گریه ی فراق بیار
علاج واقعه را قبل اتفاق بیار
برای گریه ی من هم دلیل خوبی باش
به شوق آمدنت اشک اشتیاق بیار
برای من که دچارم به عطر آغوشت
هوای آمدنت را به این اتاق بیار
بُکش مرا تو در این جشن شوکران اما
از آن شرابِ کهنسالِ خوش مذاق بیار
ببین کسی که نشان می روی منم بانو!
"اگر به کشتن من آمدی چراغ" بیار...
احسان نصری
تو هیچگاه مال من نبودی
اما من همیشه برای تو بودم
تو مرا از دست داده ای
نه من تو را
آدم چیزی را که ندارد از دست نمی دهد
الهام دیداریان
.......................................
برای این منِ آواره مهلتی خوب است
قبول کن شبِ تهرانِ نکبتی خوب است
قرارمان سر "فرصت" که منتظر ماندن
برای آدم آواره فرصتی خوب است
چقدر قهوه ای اش دیدم و ندانستم
که از نگاه تو این شهر لعنتی خوب است
مرا به جرعه ای از چشمهات مهمان کن
که چای سبز برای سلامتی خوب است
تو پلک می زنی و پُتک می خورد به سرم
شکنجه کُش شدن از بمب ساعتی خوب است
تو کوه نیستی اما اگر خروش کنی
عبور سیل به این پر حرارتی خوب است
شب سرودن تو خستگی نمی فهمم
تراش دادن این سنگ قیمتی خوب است
مهدی فرجی
هی رها می شوم و باز گرفتار خودم
همه از دشمن خود خسته، من از یار خودم
جنگ با خویش به تحریک کسی بود که رفت
غم نمی خوردم اگر بود به اصرار خودم
همه را بدرقه کردند و سلامت گفتند
چشم هایی که نبودند عزادار خودم
کیست با این منِ دنیازده همراز شود؟
غیر از آئینه کسی نیست سزاوار خودم
نوحم و می رسد این بار به من نیز، عذاب
کشتی ام بس که فرو رفته در افکار خودم
مثل یک عقربه ی کوچک بی خواب شدم
می روم هر شب و هر روز به دیدار خودم
چهره ام مثل دلم پیر نمی شد این طور
من نبودم اگر این قدر طلبکار خودم
عشق فهمید بعید است مقید شدنم
که مرا زود فرستاد پی کار خودم
محمد مهدی نورقربانی
گفتی می آیی
و یاد اخبار هواشناسی افتادم
که لذت باران های بی هنگام را می برد
گفتی می آیی
و یاد تمام روزهایی افتادم
که بیهوده چتر برداشته بودم
لیلا کردبچه
...........................................
احساس می کنم
کسی که نیست
کسی که هست را
از پا در می آورد...
گروس عبدالملکیان
.......................................
اگرچه یاد ندارم که دفعه ی چندم
مرا شکستی و... آه از نگاه این مردم
به گیسوان پریشان خود نگاه بکن
که شرح حال من است این کلاف سر در گم
حکایت منِ دور از تو مانده، اینگونه ست:
خمار و خسته ام و نیست قطره ای در خُم
همیشه عطر تو بی تاب کرده جانم را
چنان که باد بپیچد به خوشه ی گندم...
به سر هوای تو دارم، خدا گواه من است
اگر رسیده نمازم به رکعت پنجم!
حسین دهلوی
نپرس حال مرا تا غزل به لب دارم
خودت بفهم که حالم بد است و تب دارم
فقط بگو لقب "شاعری" به من ندهند
بگو که من دل خونی از این لقب دارم
... و بی تو اینهمه شعری که هیچ می ارزند
... و بی تو دفتر شعری که بی سبب دارم
ببین به چشم خودت، بی تو سرد و متروک است
همیشه خانه ی عشقی که آن عقب دارم
تو چند ساله شدی؟ آه! چند ساله شدم؟
کجا دگر خبر از سال و ماه و شب دارم؟
بیا و این دم آخر کنار چشمم باش
مباد بی تو بمیرم... چقدر تب دارم!
نجمه زارع
